nazwa_celu: nazwa_celu to docelowy adres IP lub nazwa hosta. To jest miejsce docelowe, do którego chcesz dotrzeć z pakietem. Innymi słowy, koniec ścieżki, którą chcesz prześledzić. To jedyna rzecz, która jest potrzebna do działania programu tracert. Inne parametry są opcjonalne i system Windows użyje dla nich wartości domyślnych, jeśli nie zostaną określone.
To właśnie robiliśmy podczas korzystania z tracert. Wspominaliśmy tylko o adresie IP lub nazwie hosta.
-re: Jeśli napiszesz –d przed nazwą target_name, nazwy hostów nie zostaną rozwiązane. Oznacza to, że tylko adresy IP przeskoków będą wyświetlane bez ich nazw hostów. Użyj tego parametru, jeśli nie interesują Cię nazwy hostów przeskoków.
-h maksimum_skoki: Ma to na celu kontrolowanie maksymalnej liczby przeskoków do wyszukania celu. Domyślnie narzędzie zatrzyma się po 30 przeskokach, ale możesz zmienić tę liczbę. Wpisz –h „liczba maksymalnych przeskoków” przed target_name, aby dostosować maksymalną dozwoloną liczbę przeskoków.
-w limit czasu: Ma to na celu ustawienie limitu czasu oczekiwania w milisekundach dla każdej odpowiedzi. Ta opcja jest dostępna dla każdego, kto chce ustawić limit czasu (w milisekundach) dla każdej odpowiedzi.
-4: Ma to na celu wymuszenie korzystania z IPv4.
-6: Ma to na celu wymuszenie korzystania z IPv6.
Uwaga: Możesz pisać tracert i naciśnij Wchodzić aby zobaczyć listę parametrów i czym sterują.
Istnieją również inne polecenia, których możesz użyć, ale wyżej wymienione są popularne.
5 minut czytania
